Sipas aktivitetit seizmik, dallojmë dy zona kryesore seizmike në tokë: Mesdhetare-transaziatike dhe të Pqësorit, në të cilat paraqiten 90% e tërmeteve që shfaqen në tokë.
Zona Mesdhetare-transaziatike përfshinë viset e Evropës Jugore, Afrikës Veriore, Azinë e Vogël, lartësinë iraniane, viset e Himalajeve, nëpërmjet Birmanisë vazhdojnë në ishujt e Indonezisë deri të ishujt Molluke. Në këtë zonë shfaqen mbi gjysma e termeteve në tokë.
Zona seizmike e Oqeanit Paqësor shtrihet në formë të unazës gjiganteske rreth e përqark Oqeanit Paqësor. Skaji lindor i brezi përfshinë Aleutet, Alaskën dhe tërë bregdetin perëndimor të Amerikës Veriore dhe Jugore. Skaji perëndimor shkon nëpërmjet Japonisë, Filipineve, Marianeve, Karolineve, Tongës deri në Zelandën e Re.
Zonat seizmike më atraktive përputhen me zonat e maleve të reja të rrudhosura dhe bazeneve të thella nëndetare, qka dëshmon që në ato vise korja e tokës ende nuk është stabilizuar tërësisht.
E kundërta në pllajat e vjetra gjeologjike të korës së tokës, në formë të pllakave rregullisht paraqiten pjesët stabile të sipërfaqes së tokës. Aty nuk ekzistojnë tërmete ose shumë rrallë shfaqen. Pjesët aseizmike janë Evropa Lindore, Siberia, Kanada, Brazili, Australia Qëndrore dhe Perëndimore, Afrika Perëndimore. Përjashtim janë pjesët e thyera të masës së vjetër kontinentale, ku tërmetet janë të shpeshta si pasojë e proceseve ende jot ë qetësuara ndërmjet blloqeve të coptuara. Rasti i këtillë është në Afrikën Lindore, në Siberi rreth liqenit Bajkall dhe viset e maleve Rodopet.