Armend Xani

Konceptimi i nje artisti ku tregon objektin qiellor 2016 WF9 se si ai kalon orbiten e Jupiterit ne drejtim te pjeses se brendshme te sistemi diellor.Credits: NASA/JPL-Caltech Misioni NEOWISE i NASA-s ka zbuluar kohet e fundit disa objekte qiellore qe udhetojne neper lagjen tone, duke perfshire edhe nje ne vijen mes asteroideve dhe kometave. Nje tjeter - padyshim qe eshte nje komete - mund te shihet me dylbi permes javes se ardhshme. Nje objekt i quajtur 2016 WF9 u zbulua nga projekti NEOWISE i NASA's me 27 nentor, 2016. Ajo eshte ne nje orbite qe e merr ate ne nje turne skenik neper sistemin tone diellor. Ne distancen e tij me te larget nga dielli,ai i afrohet orbites se Jupiterit. Gjate 4.9 vjeteve Tokesore, ai udheton nga brenda, duke kaluar nen rripin kryesor te asteroideve dhe orbiten e Marsit. Pas kesaj, ajo shkon perseri ne drejtim te sistemit te jashtem diellor. Objektet ne keto lloje orbitash kane origjina te shumta ; ajo mund te kete qene nje here nje komete, os

Me rrezatim diellor kuptojme tere energjin elektomagnetike qe e liron Dielli dhe vie ne Toke në atmosferen e saje. Ky rrezatim deri ne Toke vie ne dy menyra: ne menyre te drejteperdrejte, kurë eshte moti i kthjellet dhe ne menyre te terthorte - difuzive kurë është moti i vrantë. Rrezatimi diellor ( i përgjithshem) matet me pirheliometer.   --Rrezatimi i drejteperdrejteë quhet Insolacion ne shkencë apo ne i themi shkelqim diellor në motin e kthjelltë dhe matet me HELIOMETER- apo HELIOGRAF dhe shprehet në orë me diell. Sipas IHMK(Instituti Hidrometerologjik i Kosoves- Prishtina ka 2048 ore me diell! Me se shumti ne trojet shqiptare ka Fieri 2792 ore me diell ne vit, madje ma shume se Athina!. RËNDESIA E INSOLACIONIT- Insolacioni ka rëndësi ne klimen e nje vendi, per jeten e njeriut dhe botes se gjall flores-faunes. Rendesia e tije qendron ne bujqesi, ne turizmin bregdetar (sikur ne kete raste te Shqiperia ma 316 km bregdet dhe insolacion te bollshem. Per energji solare, psh, rezultat

Baseni I Banjes Është nje burim i tipit të krasit por vjen nga thellesit e medha nëntokesore edhe konsiderohet një burim termal me kapacitet 155-300 litra ujë në sekondë ose 18 mijë litra në minutë i cili ka një rendësi të vaçantë në turizmin balnear. është pishina më atraktive natyrore në Republiken e Kosovës me ujin transparent është nje privilegje per Komunen e Malisheves dhe popullaten e atjeshme. Pervecse eshte nje pike rekreative turistike, uji i tije konsiderohet si uje sherues per smundjet e lekures dhe ulqeres-ithatit ne stomak nese perdoret per pije. Aty jane hapur 3 puse te tipit subartezian ne te cilat jane vendosur 3 pompa te cilat po furnizojne popullaten me uje te pieshem lokalitetin e Banjes (mbi 5000 banore) qytezen e Malisheves me disa fshatra perreth. Gjatesia e tubacionit kryesor 300mm eshte prej rezervuarit deri ne lokalitetin Turjake afro 20 km, pa llogaritur edhe rrjetin shperndares. M. Mazreku

Shiu është forma më e rëndësishme e reshjeve të larta. Formohet me kondenzimin e avullit të ujit në atmosferë në kushte termike mbi 0°C. Përbëhet nga pikat e ujit me diametër prej 0,5 deri 8,0 mm, këto te fundit janë me peshë rreth 0,2 gram. Nga madhësia e pikëzave të shiut varet edhe shpejtësia e rënjes së tyre p.sh. Nëse diametri i pikave të shiut është 0,5 mm, ajo bie nëpër ajër të qetë me shpejtësi prej 3 m/s, ndërsa nëse diametri i pikave të shiut është rreth 5,0 mm, shpejtësia e rënjes është 8 m/s. Pikat e shiut më të mëdha se 8,0mm në kalim përmes ajrit ndeshen mes vete duke u shpartalluar në pika më të voga. Ai bie vetëm nga retë që janë më të trasha se 700 m dhe më shpesh nga retë shtresore të shiut dhe shtëllungore të shiut. Kur pikat e shiut bien nga retë me trashësi rreth 700 m atëher fillon të rigojë shi, ndërsa kur retë janë më të trasha se 1500 m, atëher prej tyre bie shi. Në shtresat e epërme të atmosferës me anë të kondenzimit formohen pikëzat shuhmë të imëta të

Kjo galaktike ka nje klasifikim shume me emocionuese se sa te tjerat - ky eshte nje  megamaser . Megamaseret jane intensivisht te ndritshem, rreth 100 milione here me te ndritshme se maseret e gjetura ne galaktikat si Rruga e Qumeshtit. Ky  megamaser  eshte quajtur  IRAS 16399-0937 , dhe eshte i vendosur mbi 370 milione vite-drite nga Toka. Ky imazh i teleskopit Hubble te NASA/ESA's zbulon natyren energjike te Galaktkes. Imazhi perfshin vezhgime te kapura ne gjithe gjatesin e valeve te ndryshme nga dy instrumentet e Hubble: Kamera Avancuar per Studim ( ACS ), dhe Kamera Prane Infra te Kuqe dhe Spektromatesi i Objekteve te Shumta ( NICMOS ). NICMOS eshte shume i ndjeshem, rezoluta, dhe fusha e shikuar u dha astronomeve mundesi unike per te vezhguar strukturen e  IRAs 16399-0937  ne detaje. Ata gjeten se  IRAS 16399-0937  pret nje berthame te dyfishte - berthama e galaktikes mendohet te jete formuar nga dy berthama te ndara  ne procesin e bashkimit . Dy komponentet, e quaj

Prurja mesatare e lumit Mirusha është  1.2 m³/s  ‐ Mesatarja e nivelit te ujit  0.65 cm   ‐ Drejtimi i shtrirjes së pellgut: Lindore  ‐Distanca nga burimi i lumit: 37 km'  ‐ Mesatarja e pjerrtësisë: 1,7 % . Liqeni i fundit është më i madhi për nga dimensioni dhe ka qasje të lehtë për çdo vizitor. Ka dimensione 55  x 45 m me thellësi mbi 5 m me sipërfaqe 2250 m².   Liqeni më i thellë është liqeni i 10‐të me thellësi 9m.  Liqeni më i gjatë është liqeni i 8‐të me gjatësi 56m , gjerësi 18.5 m dhe thellësi 5‐6m.  Ujëvara më e lartë është në mes të liqenit të 8‐të dhe 9 të me lartësi 21m.  Forma karakteristike përveç ujëvarave dhe liqeneve  janë edhe shpellat me forma dhe madhësi të ndryshme.  Shpella e Kishës së madhe dhe të vogël, shpella në liqenin e dhjetë, shpella në liqenin e nëntë që ndahet në  dy kanale atë të djathtë dhe të majtë shpella pas liqenit të nëntë, dhe shpella e Dushit. Kanioni është i pasur edhe me bimë endemike.

Ylli i sistemit tonë Dielli po vazhdon që të jetë pasiv nga viti në vit, kjo gjë do të ketë pasoja në tokë sepse me pasivitetin e Diellit temperaturat në tokë do të vazhdojnë të ulen.

Dëbora (ose bora) është reshje atmosferike në formë kristalesh uji të ngrirë që bien në tokë në trajtë flokësh të bardha dëbore. Dëbora formohet kur avujt e ujit që gjenden në shtresat e larta të atmosferes (ajrit) në një temperaturë nën 0 °C ngrin dhe bie në tokë kur temperatura e sipërfaqes është më e vogël se 2 °C dhe, në shtresat e ndërmjetme nuk gjenden temperatura më të larta se 0 °C, përndryshe dëbora shkrihet dhe bëhet llohë ose shi. Dëbora bie zakonisht në stinën e dimri por, ka raste të rralla që bie edhe në stinë të tjera.